Άνοιξα τα μάτια μου μέσα στο σκοτάδι. Σκοτάδι τρόπος του λέγειν δηλαδή γιατί μ’ όλα
εκείνα τα πολύχρωμα φωτάκια που αποτελούσαν μέρος του εξοπλισμού της καμπίνας παύλα υπνοδωμάτιο του διαστημοπλοίου Πρωτοπόρος VI μόνο σκοτάδι δεν ήταν αυτό που με περιέβαλε.
Όσο για τον λόγο που ξύπνησα; Δεν ήταν άλλος από την μελωδική φωνή της γυναίκας μου που ακουγόταν σαν αύρα μέσα από την ενδοεπικοινωνία.
«Ξύπνα ατρόμητε κυβερνήτη Άρη πρέπει να αντικαταστήσεις τον Νικήτα στην γέφυρα».
«Ωραία», μόρφασα άλλες οκτώ ώρες στην γέφυρα παρέα με τα αστέρια, την Κάρεν και τον Τσέστερ.
Οι αυτόματα συρόμενες πόρτες άνοιξαν μ’ έναν ανεπαίσθητο θόρυβο και κάνοντας το πρώτο μου βήμα στην γέφυρα αντίκρισα το κοντοκουρεμένο ¨καρέ¨ μαυρομάλλικο
κεφάλι, το σβέρκο και τους ώμους της γυναίκας μου σκυμμένους πάνω από μια οθόνη.
«Ακόμη λίγο αν αργούσες θα σε ξυπνούσα εγώ με την αγριοφωνάρα μου κύριε
κυβερνήτα», άκουσα δεξιά μου την μπάσα φωνή του μεγαλόσωμου Αστροφυσικού και
φίλου μου Νικήτα Γιβουρένκο.
Στράφηκα προς αυτόν και αντίκρισα έναν θεόρατο άντρακλα γύρω στα δύο μέτρα με
περιποιημένα γένια, καστανόξανθα μαλλιά και πράσινα βαριεστημένα μάτια που πίσω τους έκρυβαν ένα αεικίνητο μυαλό.
«Μην στεναχωριέσαι και η Ναντίν θα είναι στην θέση της πιστή στο ζέσταμα του
κρεβατιού σας», του απάντησα.
«Κεφάκια-κεφάκια;», ακούστηκε η μελωδική φωνή της Κάρεν και ο χώρος γέμισε από δυο πελώρια γαλάζια μάτια.
Εγώ για άλλη μια φορά έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται ποιος απ’ όλους ήταν ο
πραγματικός λόγος που την παντρεύτηκα ,τα υπέροχα γαλάζια μάτια της; Τα κατάμαυρα
ολόισια κορακίσια της μαλλιά; Το καλογυμνασμένο της σώμα; Ή μήπως το υπέροχα καλλιεργημένο της μυαλό;
«Δεν θα έπρεπε να απορείς γιατρέ μου μετά από την έξτρα μια ώρα ύπνου που μου
χάρισες», της χαμογέλασα.
«Καλή σας μέρα κυβερνήτη », ακούστηκε η καμπανιστή φωνή με την 100 % εγγλέζικη προφορά Οξφόρδης που ανήκε στον Τσέστερ έναν υπολογιστή 4ης γενιάς.
«Χωρίς παρεξήγηση Τσέστερ αγόρι μου», είπα και πάτησα το κατάλληλο πλήκτρο στην κονσόλα.
«Καλή σας μέρα κυβερνήτη », ακούστηκε αυτήν την φορά η αισθησιακή και ίσως λίγο βραχνή για τα γούστα μερικών, φωνή της Έμμα , που αποτελούσε την 2η παραλλαγή της φωνητικής έκφρασης του υπολογιστή που ήταν υπεύθυνος για τις δευτερεύουσες αλλά και όλες τις λειτουργίες αν χρειαζόταν του αστρόπλοιου μας .
«Πολύ καλύτερα», άκουσα τον εαυτό μου να λέει αυτάρεσκα, «μέχρι και η προφορά της Οξφόρδης ακούγεται καλύτερα τώρα».
«Λοιπόν καλή βάρδια», είπε ο Νικήτας γυρίζοντας ελαφρά το κεφάλι προς το μέρος μας καθώς περνούσε το κατώφλι της πόρτας που χώριζε την γέφυρα του σκάφους από τα
υπόλοιπα μέρη του.
«Τα δέοντα στην κυρία σας αγαπητέ μου»,του πέταξα βιαστικά καθώς χάνονταν πίσω από τα φύλλα της πόρτας που κόντευαν πια να συναντηθούν.
«Τελικά όντως έχουμε κεφάκια κύριε κυβερνήτη αγάπη μου»,ακούστηκε η μελωδική φωνή της Κάρεν πλαισιωμένη από ένα μικρό ανάλαφρο κοριτσίστικο γελάκι».
«Για να σοβαρευτούμε γιατρέ! Και ακούω πλήρη αναφορά της κατάστασης όπως
διαμορφώθηκε κατά την απουσία μου», γάβγισα, έπρεπε βλέπετε να τηρούμε και λίγο τους κανονισμούς γιατί έτσι και δεν, ο Πρωτοπόρος VI θα γινότανε το πλοίο της χαράς με δύο ζευγάρια στα σωθικά του που είχαν μέσο όρο ηλικίας τα 30 χρόνια.
«Σταθερή πορεία προς τον 3653 , με σταθερή ταχύτητα , τίποτα το ανησυχητικό για την ώρα, για ακριβέστερες πληροφορίες στον υπολογιστή και πλοηγό του σκάφους».
Αυτή ήταν η γυναίκα μου η Κάρεν Στήβενσον που στα 28 της χρόνια ήταν Γιατρός,
Βιολόγος και Αμερικανίδα στην καταγωγή.
Όσο για μένα τι να πω; 33ων ετών σκούρα καστανά μαλλιά και μάτια, γύρω στο 1.80
ύψος, Χημικός Μηχανικός, περιβαλλοντολόγος και Έλληνας στην καταγωγή.
Μας διάλεξαν ανάμεσα σε πολλούς γιατί συνδυάζαμε ποικίλα προτερήματα και γνώσεις, εφόδια απαραίτητα για την αποστολή.
Ίσως το πιο σημαντικό από όλα να ήταν οι καλές , αρμονικές θα έλεγα σχέσεις που έχουμε σαν ζευγάρια αλλά και σαν παρέα μεταξύ μας μιας και η γνωριμία μας κρατούσε από τα φοιτητικά μας χρόνια.
Ανήκουμε όλοι στις μετά την καταστροφή γενιές. Παιδιά του υπόγειου πολιτισμού όπως κατ’ ευφημισμό θα έλεγα αποκαλούσαν στην Γη τους επιζώντες και τα παιδιά τους που προσπαθούσαν να συνεχίσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Και τα είχαν καταφέρει αρκετά καλά θα έλεγα με μία έρημη από ζωή επιφάνεια ,που είχε αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο αποστειρωμένη αλλά ακατοίκητη.
«Έμμα αγάπη μου, έχεις να προσθέσεις τίποτε άλλο στην αναφορά της Κάρεν;», ρώτησα.
«Θέλετε λεπτομερή αναφορά για πορεία, καύσιμα, κατάσταση σκάφους , υπολογισμό
άφιξης με ποσοστό συν-πλην 6 % ,και κατάσταση των μελών του πληρώματος;»
Η αισθησιακή φωνή του υπολογιστή πλημμύρισε την γέφυρα και με έκανε να χαμογελάσω.
«Με ενδιαφέρει περισσότερο ο υπολογισμός άφιξης , όσο για τα υπόλοιπα αν είναι όλα
εντάξει, μου αρκεί», της απάντησα.
Για μένα ήταν γένους θηλυκού. Μου άρεσε να ¨φλερτάρω¨ με την Έμμα διασκεδάζοντας με την αμηχανία που της δημιουργούσα μιας και δεν ήταν προγραμματισμένη για κάτι τέτοιο, πειράζοντας φυσικά και την Κάρεν που ήταν συνήθως μπροστά.
«Σύμφωνα με υπολογισμούς που βασίζονται στην ταχύτητα του σκάφους, τα καύσιμα και την παραδοχή ότι όλα θα συμβούν όπως υπολογίσθηκαν θα μπούμε σε τροχιά γύρω από τον 3653 σε ακριβώς 72 ώρες και 56 λεπτά,τα υπόλοιπα είναι όλα εντάξει».
«Ευχαριστώ Έμμα πάντα ακριβής σαν Ελβετικό ρολόι».
«Παρακαλώ κυβερνήτη», πάντα τυπική σαν μηχανή, έχοντας ωστόσο μια νότα
αβεβαιότητας, ακούστηκε η χμ! φωνή της Έμμα .
Δύο καταγάλανα μάτια είχαν καρφωθεί στο μεταξύ πάνω μου απειλώντας να με πνίξουν μέσα στην φουρτουνιασμένη τους θάλασσα.
«Εντάξει, εντάξει παραφέρθηκα», άκουσα τον εαυτό μου να απολογείται πνιγμένο στα γέλια καθώς καθόμουνα στην αναπαυτική αλλά γεμάτη ευθύνες πολυθρόνα του κυβερνήτη απέναντι από τη μεγάλη οθόνη την γεμάτη σκοτάδι και άστρα.
«Κάποια από αυτές τις ημέρες κυβερνήτη θα αρπάξω ένα λέιζερ και θα σου ανοίξω μια τεράστια τρύπα στο μέρος του θώρακα όπου θα έπρεπε να βρίσκεται ο καρδιακός σου μυς».
Αν δεν διέκρινα στο τέλος της φράσης εκείνο το παιχνιδιάρικο ύφος ,σας λέω ότι θα τα είχα κάνει επάνω μου γιατί όταν η Κάρεν έλεγε κάτι συνήθως το εννοούσε.
Γεμάτος θάρρος και αυτοπεποίθηση έστρεψα την κουβέντα σε πιο ανώδυνα πεδία.
«Είχαμε καμιά επαφή με την βάση μας;»την ρώτησα σοβαρά.
Αμέσως η Κάρεν έγινε άλλος άνθρωπος, ήταν μέρος της εκπαίδευσης μας άλλωστε.
«Είχαμε μία επαφή στις 17:00 μ.μ. ώρα Γης όπου δώσαμε αναφορά , εγώ ο Νικήτα και ο F.X.L. 2500».
Στο μυαλό μου εμφανίστηκαν οι τεχνικοί της βάσης στην Γη θαμμένοι κάτω από την επιφάνεια της να ρωτάνε για όλα, με εκείνο το ύφος της προσμονής και της ελπίδας
χαραγμένο στα πρόσωπα τους.
Και όσο το σκάφος συνέχιζε την πορεία του σταθερά και χωρίς προβλήματα είχαν όλο το δικαίωμα να ελπίζουν.
Ήταν το 2080 όταν για πρώτη φορά παρατηρήθηκε μια ασυνήθιστη έξαρση της ηλιακής δραστηριότητας με αποτέλεσμα την εκτόξευση προς την Γη ρευμάτων πρωτονίων(πυρήνες υδρογόνου).
Τίποτε το ανησυχητικό είπαν τότε οι ειδικοί όταν παρατήρησαν ένα ολοένα και μεγαλύτερο πλήθος εκρήξεων στην επιφάνεια του Ήλιου.
Το ισχυρό μαγνητικό πεδίο της Γης θα εμπόδιζε, όπως χιλιάδες χρόνια τώρα τα
φορτισμένα σωματίδια να φθάσουν στην θερμόσφαιρα και έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Για άλλη μια φορά η Γαία θα έλυνε από μόνη της το πρόβλημα και εμείς θα συνεχίζαμε ανενόχλητοι τις δραστηριότητες μας δηλαδή τον φόνο,την καταστροφή, την προσωπική ευημερία, τον υπερκαταναλωτισμό και φυσικά την αλλοίωση του περιβάλλοντος μας , έτσι και αλλιώς τίποτε το πραγματικά ανησυχητικό δεν είχε συμβεί.
Αντικαταστήσαμε τα προωθητικά, και ψυκτικά ¨FREON¨(χημική ουσία) με το υποξείδιο του αζώτου .
Μόνο που ήταν κάπως αργά γιατί η συγκυρία των γεγονότων ήταν ο αστάθμητος παράγοντας που έφερε την καταστροφή.
Γιατί ναι μεν το στρώμα του όζοντος είχε μειωθεί κατά 18 % και τα πρώτα ανησυχητικά φαινόμενα άρχισαν να εμφανίζονται,όπως τύφλωση ζώων, εγκαύματα σε ανθρώπους καθώς και μερική ξηρασία διαφόρων φυτών, αλλά τίποτε και κανένας δεν περίμενε ότι η τύχη θα έπαιζε τέτοιο παιχνίδι στο ανθρώπινο γένος στερώντας το από την πολύτιμη ασπίδα του όζοντος.
Ήταν τότε που έτυχε να συμβεί μια από τις διακυμάνσεις του μαγνητικού πεδίου της Γης που άλλωστε αφού είχε εξασθενήσει επανέρχονταν στην αρχική του ένταση είτε στην προηγούμενη του θέση ,είτε σε μια καινούργια εντελώς διαφορετική, δηλαδή με τους μαγνητικούς της πόλους αντεστραμμένους .
Σε συνδυασμό με την δραστηριότητα του Ήλιου που συνέπεσε χρονικά έφεραν την καταστροφή για την ασπίδα του όζοντος.
Διαπέρασαν λοιπόν το εξασθενημένο μαγνητικό πεδίο της Γης ισχυρές δέσμες πρωτονίων που αντέδρασαν στην Θερμόσφαιρα εκλύοντας άτομα Αζώτου που με την σειρά τους
κατέβηκαν στην Στρατόσφαιρα διαμορφώνοντας μόρια οξειδίων του Αζώτου. Αυτά με την σειρά τους μετέτρεπαν το Όζον σε Οξυγόνο παραμένοντας τα ίδια αναλλοίωτα.
Και το μετέτρεπαν, το μετέτρεπαν.....
Ώσπου ξεχύθηκαν στην επιφάνεια της Γης ακτινοβολίες που είχαν να την επισκεφθούν από την εποχή της νιότης της τότε που βοηθούσαν τις χημικές αντιδράσεις δίνοντας τους ενέ-ργεια για την δημιουργία των συστατικών της ζωής μέσα στην ¨Πρωταρχική Σούπα¨.
Με πρώτη και καλύτερη την υπεριώδη. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά λόγω της αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου άρχισε να αλλάζει ακόμη πιο γρήγορα το κλίμα της Γης σε θερμότερο τους θερινούς μήνες και ψυχρότερο τους χειμερινούς. Οι θύελλες που ξεσηκώθηκαν ήταν κάτι που ξεπερνούσε την ανθρώπινη φαντασία.
Όπως και οι καταστροφές που προκαλούσαν άλλωστε.
Εικόνες αποκάλυψης ακολούθησαν θυμίζοντας στο ανθρώπινο γένος ότι δεν έπρεπε να αγνοήσει ακόμη και τις γραφές .
Ήταν τόσο φανερό που δεν το κατάλαβε κανένας λογικός . Δεν ήταν το AIDS, όπως πολλοί φαντάστηκαν που ταρακούνησε συθέμελα τον ανθρώπινο πολιτισμό μα η αμέλεια, συνέπεια του άγχους της καθημερινής επιβίωσης ,που έκανε τον άνθρωπο να στυλώσει το βλέμμα στο δένδρο χάνοντας ολόκληρο το δάσος.
».... όσο για την κατάσταση της υγείας σας, εσένα και της Ναντίν, η φίλη σου η Έμμα έδωσε μια πλήρη αναφορά μια και έχει πρόσβαση ανά πάσα στιγμή σ’ όλα τα μέρη του σκάφους έπ! τι γίνεται δεν με προσέχεις ΄Άρη;»,ζήτησε να μάθει η Κάρεν.
Ξαναγύρισα στο σήμερα με μια πικρή γεύση στο στόμα, «και βέβαια γλυκιά μου μόνο που η σκέψη της Γης μου θύμισε πόσο δύσκολα είναι εκεί κάτω τα πράγματα και την σημασία της αποστολής μας »,είπα με μια ανάσα.
«Άσε που πρόσεξα τον τρόπο που αναφέρθηκες στον F.X.L. 2500 και η καρδιά μου γέμισε χαρά που επιτέλους άρχισες να καταλαβαίνεις το αστείο μου», συμπλήρωσα αφήνοντας τον αέρα να βγει από το στήθος μου.
ΓΗ
Ό ανώτατος επιστημονικός διευθυντής σάλιωσε τα χείλη του καθώς ένοιωσε και πάλι την επιθυμία να του τρώει τα σωθικά, ήθελε και αυτός να έπαιρνε μέρος στην αποστολή μαζί με το πλήρωμα και την Έμμα, κατ’ άλλους Τσέστερ.
Ένα χαμόγελο άρχισε να διαγράφεται στα χείλη του καθώς θυμήθηκε τον φίλο του Άρη Μανιάτη τον τρελό Έλληνα όπως τον αποκαλούσε, να διαπληκτίζεται φιλικά με την γυναίκα του Κάρεν για το φύλο του F.X.L. 2500 .
Αυτός σαν πατέρας του F.X.L.2500 μαζί με τον Άρη μοιραζόντουσαν το μυστικό της ¨γέννησης ¨ της Έμμα. Το ξεκίνησαν σαν παιχνίδι και κατέληξαν να νοιώθουν περίεργα συναισθήματα για την μηχανή που δεν ήταν καν ανθρωποειδές.
Ίσως ήταν η εκπλήρωση του ονείρου του να δημιουργήσει ¨Ζωή¨ μέσω της κυβερνητικής. Όπως και να έχει πέρασαν πολλές ευχάριστες στιγμές μαζί με τον φίλο του τον Άρη προγραμματίζοντας, δημιουργώντας –καλύτερα θα έλεγα- την αισθησιακή φωνή της Έμμα.
Μια φωνή γεμάτη αισθησιασμό από την μια και γεμάτη κατανόηση από την άλλη. Ήταν η ερωμένη αλλά και η μητέρα έτοιμη να παρηγορήσει για οτιδήποτε στραβό ή δύσκολο θα έρχονταν να συναντήσει την ζωή ενός άντρα.
Και νάτος τώρα ο Ιερεμίας Γουάσινκτον να αγωνιά μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή που απεικόνιζε την πορεία του Πρωτοπόρου με κατεύθυνση τον μαγικό πλανήτη.
Σαν τρελοί έκαναν οι αστρονόμοι όταν τον ανακάλυψαν με τα πανίσχυρα τηλεσκόπιά τους από τα έγκατα της Γης.
Η ελπίδα του ανθρώπου να ζήσει στην επιφάνεια και πάλι έστω και αν αυτή θα ήταν κάποιου άλλου πλανήτη.
Κατόπιν ήρθε η τρελή ανακάλυψη της αυτό προώθησης κάτι που ξεπερνούσε τα όρια και της ανθρώπινης φαντασίας ακόμη . Κάτι με την δύναμη της θέλησης είχαν αναφέρει οι δημιουργοί της , κάτι για ειδικά εκπαιδευμένους από τα μικρά τους χρόνια ,κατάλληλους ανθρώπους που είχαν αυτό το χάρισμα. Πολλά γέλια ξεσηκώθηκαν στην σάλα όταν παρουσιάστηκε η ανακάλυψη που πάγωσαν όμως καθώς οι ομιλητές άρχισαν να κόβουν βόλτες πάνω από τα κεφάλια του ακροατηρίου χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Έτσι κατασκευάστηκε ο Πρωτοπόρος VI .Οι προηγούμενοι, ήταν αποτυχημένες προσπάθειες ενός υβριδικού σκάφους. Υβριδικό ως προς το σύστημα προώθησης, ηλιακή ακτινο-βολία, πυραυλικά συστήματα υγρών καυσίμων, και φυσικά αυτοπροώθηση.
Ποιος το περίμενε ότι ο Ήλιος θα ξαναγινότανε φίλος και συνεργάτης του ανθρώπου.
Όλοι μαζί πια οι επιστήμονες της Γης έχοντας στους ώμους τους την ευθύνη της βαριάς αμέλειας των γονιών τους που κατέστρεψαν την επιφάνεια και μαζί της την φυσιολογική ζωή, ρίχτηκαν στην δημιουργία αυτής της αποστολής .
Γιατί κακά τα ψέματα ο άνθρωπος χρειαζόταν μια δεύτερη ευκαιρία ,να επανορθώσει τα λάθει του παρελθόντος ,να ξαναζήσει φυσιολογικά σαν ένα κομμάτι ενός υγιούς συστήματος, όπως είχαν ζήσει οι προγονοί του.
Όπως ήταν τελικά φτιαγμένος να ζει, από Αυτόν που κάποτε τον είχε δημιουργήσει.
Στην επιφάνεια και πάλι! Ξανά στην ελευθερία!
Πολλοί νόμισαν ότι ο άνθρωπος τα είχε καταφέρει στην αρχή επιβιώνοντας στα έγκατα της Γης και δημιουργώντας αργότερα έναν περίεργο πολιτισμό που αντλούσε όλο και περισσότερες δυνάμεις ή παρηγοριά αν θέλετε στις μηχανές που πρόσφεραν την φυγή από την άγρια πραγματικότητα,τους προσομοιωτές. Ένοιωθες τα πάντα,γεύση,αφή,κρύο, ζέστη,τα πάντα μόνο που έβγαινες με ένα αίσθημα κενού στο κεφάλι και ένα φόβο για το τι θα αντιμετώπιζες ξαναζώντας στα έγκατα της Γης.
Α, ναι και εκείνο το αίσθημα της ασφυξίας,περισσότερο ψυχολογικής φύσης να σε πιάνει από τον λαιμό και να σε σφίγγει σαν την παλάμη ενός γίγαντα. Κάθε ένας ζούσε ότι φαντασίωση ήθελε ότι και αν ήταν αυτό που θα τον έκανε να ξεφύγει από την δυσάρεστη πραγματικότητα της υπόγειας ζωής.
Ακόμη θα του έδινε την ελπίδα για συνεχίσει να αναπνέει τον περίεργο εκείνο αέρα που ήταν ικανός να σκοτώσει τον πρόγονο του σημερινού ανθρώπου.
Ο Ιερεμίας Γουάσινκτον λοιπόν έσφιξε τα χέρια του γεμάτος προσμονή για τα αποτελέσματα της ¨εποίκησης¨ όπως είχαν ονομάσει την περίφημη αποστολή που γέμιζε τα στήθια όλων με περηφάνια και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Έξω στον φωτισμένο διάδρομο 45 ένας πολίτης της ¨πολιτείας ¨που είχαν ονομάσει αναμνηστικά Νέα Υόρκη έσφιγγε την κοιλιά του δυνατά ξερνώντας ότι είχε φάει νωρίτερα σ’ ένα από τα εκατοντάδες κέντρα έτοιμης τροφής.
Ο Ιερεμίας ούτε που κατάλαβε τίποτε, γιατί οι αισθήσεις ήταν αλλού. Είχε ταυτιστεί πάλι με τον κυβερνήτη Άρη τον δυνατό, αισιόδοξο, αγαπητό, πετυχημένο, διαλεγμένο, κυβερνήτη Άρη, αυτόν που αποτελούσε την ελπίδα το ανθρώπινου γένους.
Έσφιξε τα χέρια του λοιπόν γύρω από τους δακτυλίους που διοχέτευαν εκείνο το περίεργο ρεύμα που κυκλοφορούσε σε κάθε νευρώνα του και ¨τέντωσε¨ τα οπτικά του νεύρα να ¨δουν¨ μέσα από τα περίεργα μαύρα γυαλιά που αποτελούσαν μέρος της γεμάτης καλώδια κάσκας που κατέληγαν με την σειρά τους σε μικρές βεντούζες κολλημένες στο ξυρισμένο κεφάλι του χρήστη κάθε ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΤΗ !!!!
ΤΕΛΟΣ
Αν θέλετε να το κατεβάσετε σε μορφή .pdf δωρεάν πατήστε στην παρακάτω διεύθυνση:
Το συγκεκριμένο βιβλίο, διακινείται ελεύθερα στο Διαδίκτυο με άδεια Creative Commons
Το έργο με τίτλο ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ από τον δημιουργόΧΡΗΣΤΟ ΜΑΛΑΜΑ διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Παροχή δικαιωμάτων πέρα από τα πλαίσια αυτής της άδειας μπορεί να είναι διαθέσιμη στοhttps://isofitatoumalama.webnode.gr/.
Δημιουργήστε τη δική σας ιστοσελίδα δωρεάν: https://www.webnode.gr